Emmeline Pankhurst
Emmeline Pankhurst to jedna z najbardziej znanych brytyjskich feministek w historii. Była działaczką polityczną oraz przywódczynią ruchu sufrażystek. Pomogła wielu kobietom, była charyzmatyczna, silna i nieugięta. Przedstawiamy garść informacje na temat tej niezwykłej osoby.
Jakie jest największe osiągnięcie Emmeline? Wydaje się, że jej czynny udział wywalczeniu (bo inaczej tego nazwać nie można) prawa do głosowania dla kobiet. Kiedyś napisano o niej, iż ukształtowała pewną wizję kobiety, robiąc nie małe zamieszanie wśród społeczeństwa, tworząc nowy wzór kobiety. Prawda jest taka, iż większość historyków oraz znawców tematu nie ma o niej pochlebnego zdania. Jej działania są często krytykowane jako zbyt bojowe, o różnej skuteczności, jednak nikt nie jest w stanie zakwestionować stwierdzenia, iż odegrała kluczową rolę w walce o prawa kobiet. Urodziła się 15 lipca 1858 roku. Początki Pankhurst z działaniami związanymi z walką o prawa kobiet zaczęły się w wieku 14 lat, kiedy to dołączyła do ruchu na rzecz kobiet. Mając 21 lat wyszła za Richarda, adwokata starszego o ponad 20 lat, który był znany z tego, że wspierał ruchy feministyczne. Później zaangażowała się w Ligę Kobiet (Womens’s Franchise League), która opowiadała się na prawami kobiet zarówno zamężnych jak i niezamężnych. Później po rozpadzie ligi nawiązała współpracę z Niezależną Partią Pracy. Po śmierci swojego męża założyła Kobiecy Związek Społeczno-Polityczny, czyli organizację zajmującą się tylko i wyłącznie walką o prawa kobiet. Grupa ta nie wiązała się z żadną z partii politycznych, a nawet niekiedy działała przeciwko nim. Ich działania były dość agresywne, a polegały w głównej mierze na rozbijaniu okien oraz konfrontacjom z policją. Członkowie, którzy byli skazywanie na areszt lub więzienie organizowali głodówki. W późniejszym czasie córki Emmeline nieco bardziej angażowały się w działania organizacji. Jako jedną z taktyk na walkę o prawa kobiet przyjęto podpalanie, co nie pasowało wszystkim członkiniom związku. Koniec końców kilka kobiet wyszły z organizacji wraz z dwiema córkami Pankhurst – Adleą i Sylvią. Podobno matka była na nie tak wściekła, iż chciała jedną z córek wysłać do Australii do tamtejszego ruchu sufrażystek.
W momencie gdy nastała pierwsza wojna światowa Emmeline wraz z córką Christabel nawoływały do zaprzestania bojowego aktywizmu wyborczego na rzecz poparcia rządu brytyjskiego przeciwko „niemieckiemu niebezpieczeństwu”. Kobiety miały pomagać w produkcji przemysłowej oraz zachęcać młodych mężczyzn do walki z zagrożeniem. W późniejszym czasie WSPU zostało przekształcone w Partię Kobiet, która miała na celu promowanie idei równości kobiet w życiu publicznym. Przez kolejne lata Emmeline nieco zmieniła podejście i zainteresowała się bolszewickim zagrożeniem wstępując do Partii Konserwatywnej. Zmarła w 1928 roku. Wiadomość o jej śmierci rozeszła się bardzo szybko w Wielkiej Brytanii oraz w Ameryce Północnej. Jej czyny zostały upamiętnione dwa lata później pomnikiem z londyńskim Victoria Tower Gardens.