Kazimiera Szczuka
Nie ulega wątpliwości, że wśród licznych działaczek polskich organizacji feministycznych zdecydowanie najbardziej rozpoznawalna jest postać Kazimiery Szczuki – osoby, której ogromnej wprost popularności przysporzyła rola prowadzącej program pt. „Najsłabsze ogniwo”. Mało kto wie jednak, że jest to tylko kropla w morzu jej medialnej działalności. Spróbujmy więc nieco przybliżyć Wam tę postać przytaczając niektóre fakty z jej życia.
Kazimiera Szczuka urodziła się 22 czerwca 1966 roku w Warszawie. Z wykształcenia jest historykiem literatury i krytykiem literackim. Obecnie pracuje w instytucie badań literackich PAN i wykłada na Uniwersytecie Warszawskim. Od wielu lat współpracuje z licznymi czasopismami, w których publikuje swoje artykuły i felietony. Wśród najważniejszych z nim wymienić można m. in. Gazetę Wyborczą, Teksty Drugie, Res Publica Nova czy Zadrę.
Szczuka na długo wcześniej dała się również poznać jako zagorzała zwolenniczka ruchów feministycznych. Była jedną z głównych założycielek Porozumienia Kobiet 8 Marca, które powołane zostało w 2000 roku.
W 2001 r. rozpoczęła pracę jako dziennikarka telewizyjna. Jej debiutem był program pt. „Dobre książki”, w którym pełniła rolę współprowadzącej. Prawdziwy rozkwit jej telewizyjnej kariery rozpoczął się w 2004 r. kiedy to zgodziła się pełnić rolę prowadzącej we wspomnianym wcześniej „Najsłabszym ogniwie”, emitowanego na antenie telewizji TVN. Kontrowersyjny styl programu przysporzył jej wielu przeciwników, co paradoksalnie przyczyniło się do gwałtownego wzrostu jej popularności (patrz: 1. zasada showbusinessu).
Oprócz współpracy z prasą, działalność Szczuki zaowocowała również powstaniem dwóch publikacji książkowych. Są to „Kopciuszek, Frankenstein i inne” (opublikowany w 2001 r.) oraz „Milczenie owieczek. Rzecz o aborcji” (2004).