Sufrażyzm cz. 2
W naszym ostatnim artykule poruszyliśmy temat powstania oraz walki sufrażystek o prawa wyborcze kobiet. Historia ruchu sufrażystek miała ogromny wpływ nie tylko na prawa kobiet, ale również na politykę społeczną, gospodarcza i ekonomiczną państw, w których owy ruch miał miejsce. Działania tych dzielnych kobiet są zapisane na kartach historii i nigdy nie powinny być zapomniane.
W 1913 roku, w głównej mierze w odpowiedzi na działania rządu brytyjskiego, który wprowadził ustawę „o kocie i myszy” WSPU, a więc Women’s Social and Political Union, ustanowiło stowarzyszenie kobiet znanych jako „Bodyguard”. Ta organizacja miała jeden cel – ochronę prominentnych sufrażystek przed aresztowaniem. Osobą, która była pod szczególną opieką stowarzyszenia była Emmeline Pankhurst. Organizacja ta miała swojego trenera sztuk walki w osobie Edith Margaret Garrud i mogła pochwalić się wieloma akcjami skierowanymi przeciwko policji w obronie swoich liderów. Powstanie takiej jednostki bojowej sufrażystek było konsekwencją skutków spotkań organizowanych przez ruch kobiet. Coraz częściej podczas wystąpień publicznych sufrażystek dochodziło do ataków na same kobiety, co tylko potwierdziło zasadność stworzenia takiej jednostki. Kobiety nauczone samoobrony mogły nie tylko bronić się przed męską przemocą, ale nad to stawały się pewniejsze siebie, dzięki czemu ich działania były skuteczniejsze.
Początek pierwszej wojny światowej przyniósł dość duże zmiany jeżeli chodzi o ruch sufrażystek. Odsunęły one swoją działalność wyborczą na bok, a skupiły się w głównej mierze na jak największym uczestnictwie w działaniach wojennych. Nie mówimy tutaj oczywiście o samej walce na froncie, ale o pomocy w realizacji wspólnego celu – wygraniu wojny. Zgłaszały się one na ochotnika do wszelkich prac, również tych typowo męskich, w wyniku czego opinia publiczna dużo pozytywniej odbierała sufrażystki i ich działania. Niestety takie ukierunkowanie działań doprowadziło do rozłamu na dwa ugrupowania. Główny nurt był reprezentowany przez wspomnianą już Emmeline Pankhurst oraz WSPU. Bardziej radykalne sufrażystki założyły własną organizację pod nazwą Worker’s Socialist Federation pod przewodnictwem córki Emmeline – Estelle Sylvii Pankhurst. Dzięki samym działaniom sufrażystek podczas wojny doszło do kompromisu z rządem. 6 lutego 1918 weszła w życie ustawa o reprezentacji ludu z 1918, która w praktyce zniosła wszelkie kwalifikacje majątkowe jeżeli chodzi o prawa wyborcze mężczyzn (w praktyce wiek 21 lat dawał mężczyznom prawa wyborcze), jednak również odniosła się do samych kobiet. Kobiety w wieku powyżej 30 lat otrzymały głos, pod warunkiem posiadania odpowiedniego cenzusu majątkowego lub przynależności do lokalnego rejestru rządowego. Trudno tutaj oczywiście mówić o jakimkolwiek równouprawnieniu obu płci, jednak dzięki ustawie prawie 8,4 miliona kobiet otrzymało prawa wyborcze. Od listopada tego samego roku kobiety również otrzymały prawo uczestnictwa w wyborach do parlamentu. 10 lat później kolejna ustawa ludowa zrównała kobiety z mężczyznami jeżeli chodzi o prawa wyborcze dostosowując ich prawa do tych, które otrzymali mężczyźni w 1918 roku.
Podobne
Tagi
Podziel się
