Czarny feminizm

sie 30, 2016 przez Monika

Wydawać by się mogło, że feminizm walczy o równe prawa kobiet względem mężczyzn i kropka. Każda kobieta na świecie powinna być traktowana na równi z mężczyzną pod względem poziomu zarobków na takim samym stanowisku, mieć równe prawa wyborcze, powinna mieć taki sam dostęp do wybranego zawodu co mężczyzna, choćby miał to być mechanik samochodowy czy inny „męski” zawód. Tymczasem feminizm ma mnóstwo odłamów, które szczegółowo skupiają się na konkretnych problemach. Istnieje więc feminizm anarchistyczny, egzystencjalny czy lesbijski. Do głosu dochodzi także feminizm skoncentrowany na walce o równe prawa kobiet, postrzegający nierówność płciową jako wynik działania seksizmu, rasizmu i klasizmu. To czarny feminizm, choć w literaturze można odnaleźć także określenia czerwony feminizm oraz kolorowy feminizm.
Nazwa ta pochodzi oczywiście od kolorów skóry walczących o równouprawnienie kobiet, a więc Afroamerykanek, Azjatek czy przedstawicielek Indian. Ważnym odrębnym elementem tego odłamu jest wskazywanie, że białe kobiety walczą w imieniu wszystkich kobiet na ziemi, tymczasem problemy tych kolorowych kobiet są daleko inne niż białych. Kolorowe feministki wyrażają głęboki sprzeciw wobec uzurpowania sobie głosu kobiet przez wyłącznie białe kobiety. Wskazuje się przy tym, że uwarunkowania kulturowe, materialne czy etniczne, są niezwykle silnymi determinantami takiego, a nie innego zachowania kobiet czy ich roli w życiu społecznym. Odmienności te łączą się z odmiennymi perspektywami poznawczymi i systemami wartości wyznawanymi przez członków danej społeczności. Do tego wszystkiego jeśli myśli się o odmiennościach kulturowych czy rasowych, należy nałożyć problem rasizmu, który często wynika z odmiennego położenia ekonomicznego jednej z grup społecznych.
Głównymi przedstawicielkami feminizmu kolorowego była Alice Walker, która wskazała na fakt utworzenia organizacji feministycznych oraz ukształtowania programu przez białe kobiety wywodzące się z klasy średniej. Tymczasem zupełnie przemilczano kwestie rasowej segregacji, rasizmu czy odmienności kulturowej kolorowych kobiet. Walker poszła o krok dalej i wskazała, że wyzwolenie czarnych kobiet będzie się równało z wyzwoleniem wszystkich kobiet na świecie, bowiem to czarne kobiety są najbardziej dyskryminowane ze względu na kolor skóry, płeć i klasę. Z tej teorii powstał kobietyzm.
W latach siedemdziesiątych XX wieku, kiedy to kształtowały się ruchy i nurty feministyczne, rozgorzała walka o uznanie czarnego feminizmu za ruch feministyczny. Wiązało się to z udowodnieniem innym czarnym kobietom, że feminizm nie jest tylko dla białych. To była walka o władzę z białymi kobietami, od których oczekiwano uznania czarnych kobiet za równowartościowe. Trzeba więc przyznać, że cele i zadania miały czarne feministki dość trudne i wymagające wiedzy, sprytu i pracowitości.

Podobne

Tagi

Podziel się